Zerocks 
(2011 – 2014)

In het najaar van 2011 pakken Harry Kruisselbrink en ik de draad weer op om de Coverband ZeRocks te beginnen. Op de reunie van Suspender in februari 2010 (Wenters Live spektakel in Schouwburg De Storm) hadden we ervaren dat Gosse Nieuwenhuis zijn naam als “Steamhammer” nog steeds eer aan deed. Een trio was dus al snel gevormd. Theo Plekenpol (ex-Juba) op toetsen en Herman Wiggers (ex-Tsja) op zang maakten de band al gauw compleet.

Na een aantal maanden van volledige afzondering in de woeste binnenlanden van Het Woold was het tijd dat wij als kersverse coverband ZEROCKS muziekminnend Nederland eens kennis lieten maken met ons muzikale kunnen. Dat gebeurde op 7 april 2012 in café De Buurvrouw op een benefietfestival voor ALS-patienten en dat optreden was niet onverdienstelijk (zie onderstaande mailwisseling)!

Wat een hoeveelheid routine had deze band in zich verenigd! Bij elkaar opgeteld hadden we in totaal zo´n slordige 150 jaar muzikale ervaring in de rugzak. Iets dat duidelijk doorklonk in onze stijl en muzikale interpretatie van een breed uitgemeten repertoire. Ai, zal de lezer nu denken… een ouwe lullenbandje, dus. Klopt helemaal! Maar met een energie en een inzet die niet onder deed voor menige jonge-honden-band.

Zerocks was enthousiasme, muzikaliteit, sfeer, gedrevenheid. We hadden een swingend repertoire dat bestond uit covers uit allerlei periodes. Wij stonden garant voor een optreden met up-tempo partynummers als ook dampende rock, slepende blues, donkerbruine soul en spetterende funk.
Onder het motto ‘het dak moet eraf, eerder zijn we niet tevreden’  hebben we in veel zalen en kroegen op een zeer energievolle en enthousiaste manier gespeeld.

Ik heb met de band een fantastische tijd gehad, maar er kwamen verschillende haarscheurtjes in die uiteindelijk voor mij tot de bekende druppel hebben geleid van…: “Zo wil ik niet verder!” In de zomer van 2014 heb ik toen ook besloten om te stoppen met Zerocks. Het bleek dat er ook bij de andere bandleden geen energie meer aanwezig was om nog door te gaan. De band viel diezelfde avond na de aankondiging van mijn vertrek uit elkaar.

Note: Het uiteenvallen van Zerocks betekende ook een einde aan mijn samenwerking met Harry Kruisselbrink. Erg jammer! We hadden de laatste 10 jaar veel ‘lief en leed’ met elkaar gedeeld. Harry wilde geen doorstart meer maken en ging zijn energie steken in de Briljantjus. Een akoestisch bandje dat al redelijk succesvol was gedurende de Zerocks periode.